[gallery link="file" columns="1" size="large" ids="72956"] Ποδαρικό με αυξήσεις σε πολλά είδη πρώτης ανάγκης, μας έκανε το 2017, καθώς η απόκλιση από τους στόχους, είχε σαν αποτέλεσμα να εφαρμοστούν νέοι φόροι με στόχο την βελτίωση των εσόδων. Ένας από τους φόρους αυτούς, επιβλήθηκε για άλλη μια φορά στα καύσιμα, έχοντας σαν αποτέλεσμα την αύξηση στις τιμές σε όλη των γκάμα των προϊόντων πετρελαίου κατά τουλάχιστον 10 λεπτά στο λίτρο. Στην παραπάνω εικόνα μπορούμε να δούμε την κατανομή των φόρων, παρατηρώντας ότι σε σύνολο 20 ευρώ καυσίμου, τα 13 περίπου ευρώ είναι ο ειδικός φόρος καυσίμου και το ΦΠΑ και τα υπόλοιπα -ούτε 7 ευρώ- είναι αυτά που μοιράζονται όλοι οι υπόλοιποι, από την εταιρεία εξόρυξης, μεταφορά, διυλιστήριο,  έως ότου φτάσει στην αντλία του πρατηρίου. Να σημειώσω εδώ ότι για όλους εμάς που βρισκόμαστε στην επαρχία, επιβαρυνόμαστε τουλάχιστον 10-15 λεπτά, λόγω του αυξημένου κόστους μεταφοράς. Δηλαδή με του που μπήκε το 2017, ανά 20 ευρώ καυσίμου φτάνει στο ρεζερβουάρ 1 λίτρο λιγότερο, ή αλλιώς μια μείωση της ποσότητας 6-8% από αυτό που βάζαμε μέχρι τότε, άρα σε βάθος χρόνου η αύξηση του συνολικού ποσού που θα δαπανηθεί για τις ετήσιες μετακινήσεις μιας οικογένειας, θα είναι τουλάχιστον κατά 6-8%. Ή διαφορετικά, αυτό μπορεί να σημαίνει ειδικότερα για τα μεγάλα αστικά κέντρα ή για αυτούς που δουλεύουν μακριά από το σπίτι τους, μια μείωση στις ετήσιες αποδοχές τους έως και 2%. Στην έμμεση μείωση αυτή, αν υπολογιστούν και οι υπόλοιπες μειώσεις από όλους τους νέους φόρους που θα εφαρμοστούν αυτό το έτος, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι τα ετήσια εισοδήματα θα υποστούν νέες μειώσεις έως και 5%, χωρίς να πειραχτούν οι μισθολογικές απολαβές, σε όσους βέβαια εξακολουθούν να έχουν. Θα μπορούσαμε άραγε να φανταστούμε πόσα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν οι παραπάνω φόροι ήταν οι μισοί; Μικρότερο κόστος μεταφορικών, μικρότερο κόστος στις ενεργοβόρες εταιρείες, μικρότερες τιμές παραγωγού, μεγαλύτερη κατανάλωση στο πετρέλαιο θέρμανσης, μικρότερο κόστος στα μέσα μαζικής μεταφοράς, περισσότερες θέσεις εργασίας, είναι κάποια από τα οφέλη που θα μπορούσαν να επιστρέψουν στην ζωή του Έλληνα καταναλωτή. Αντί για όλα αυτά όμως, όλα γυρίζουν σε βάρος του πολίτη, οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα και περιορισμό των βασικών αναγκών του, προκειμένου να καλύψει την διαφορά στο ισοζύγιο των παράλογων και καταστροφικών αυξήσεων. Επίσης μπορείτε να φανταστείτε τι θα γίνει αν αρχίσουν να ανεβαίνουν ξανά οι τιμές του αργού πετρελαίου; Αυτή την ώρα, η τιμή του αργού είναι περίπου στα 56 δολάρια. Τι τιμές θα δούμε στα καύσιμα αν το αργό πάρει την ανηφόρα προς τα 100 δολάρια ξανά; Θα δούμε τιμές καυσίμων πάνω από τα 2 ευρώ; Και τι ανατιμήσεις πρέπει να γίνουν σε όλα τα αγαθά που έχουν εξάρτηση πάνω στα καύσιμα; Φαύλος κύκλος που δεν θα κλείσει ποτέ.. Οι κυβερνήσεις έχουν πάψει πλέον να σκέφτονται με γνώμονα των ανθρώπινο παράγοντα, αλλά με γνώμονα τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το τσαλαπάτημα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, οδηγώντας σε επικίνδυνα μονοπάτια διαχωρισμού και δημιουργίας ακροδεξιών συμπεριφορών με όλα τα γνωστά αποτελέσματα. Ο δρόμος που οδηγούμαστε είναι χωρίς διέξοδο. Μια χώρα που εφαρμόζονται συνεχώς υφεσιακά μέτρα και όχι αναπτυξιακά, είναι μια χώρα που τείνει προς την συρρίκνωση και την εξαφάνισή της. Είναι μια χώρα χωρίς μέλλον για τις επόμενες γενιές. Είναι μια χώρα στην οποία η υποτέλεια θα έχει δεσποτική θέση στην κοινωνία. Είναι μια χώρα που δεν θα είναι χώρα. Θα είναι μια χώρα που δεν θα είναι πατρίδα.. Και ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα, είναι ένας κενός άνθρωπος.. Αυτό άραγε θέλουμε όλοι μας;