Σκοπός του άρθρου είναι να δούμε την διαχρονική εξέλιξη των τραπεζικών μετοχών από τα ψηλά του 2007 και την «ανταμοιβή» που πήραν οι μέτοχοι αυτών των εταιριών, οι οποίοι θέλησαν να ακολουθήσουν την εξέλιξη των αυξήσεων κεφαλαίου και γενικότερα όλων των μετοχικών μεταβολών – π.χ. αυξήσεις κεφαλαίου, reverse splits - που έγιναν στις εταιρίες αυτές από τo 2003 και μετά. Στην πρώτη θέση με τις μικρότερες απώλειες βρίσκεται η μετοχή της ΑΛΦΑ για την οποία χρειάστηκε κάποιος να πληρώσει μόνο 430 ευρώ ανά μετοχή. H τιμή της σήμερα 2,52€. [gallery link="file" columns="1" size="large" ids="71255"] Στην συνέχεια έχουμε την μετοχή της ΕΤΕ για την οποία αν διέθετε κάποιος 2.700€, έχει σήμερα 0,299€ !!. ( Ναι τα νούμερα είναι σωστά ). [gallery link="file" columns="1" size="large" ids="71253"] Στην τρίτη θέση η μετοχή της Eurobank για την οποία θα έπρεπε να ξοδέψουμε περίπου 22.000 ευρώ για να έχουμε σήμερα μόλις 1,08€. [gallery link="file" columns="1" size="large" ids="71257"] Και στην τέταρτη θέση με μεγάλη διαφορά από όλες τις υπόλοιπες,  η τράπεζα Πειραιώς για την οποία θα έπρεπε να συμβάλουμε μόνο 12.500 ευρώ για να έχουμε σήμερα 0,278€ - μετά βίας αγοράζουμε ένα μικρό μπουκαλάκι νερό, των 500 ml. [gallery link="file" columns="1" size="large" ids="71259"] Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις υπόλοιπες που συγχωνεύτηκαν τα τελευταία χρόνια ή απλώς διασπάστηκαν σε «καλές» και «κακές τράπεζες», των οποίων οι μετοχές απλά διαγράφηκαν και εξαφανίστηκαν εν μία νυκτί. Κοιτάζοντας τα παραπάνω διαγράμματα, και διαβάζοντας τα στατιστικά στοιχεία μπορούμε πολύ εύκολα να καταλάβουμε γιατί το χρέος της Ελλάδας έφτασε στα επίπεδα που είναι σήμερα και γιατί εξαφανίστηκαν οι καταθέσεις από τις τράπεζες. Όταν οι κατεξοχήν χρηματοπιστωτικές εταιρίες, με τους μεγαλύτερους - λέμε τώρα - οικονομολόγους και την μεγαλύτερη τεχνογνωσία πάνω στην διαχείριση της περιουσίας, φτάνουν στο σημείο να μηδενίζουν σχεδόν κάθε 2 χρόνια, τι μπορούμε να περιμένουμε πλέον για την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας. Η κατάσταση που βιώνουμε δεν έχει να κάνει με κυβερνήσεις, εξάλλου από το 2007 έχουν περάσει από το τιμόνι της χώρας όλα τα μεγάλα κόμματα, αφήνοντας το καθένα από αυτά και την υπογραφή του στην διάλυση της οικονομίας μας. Έχει να κάνει με νοοτροπίες που έχουν ριζωθεί τόσο βαθιά, που όσα χρόνια και αν περάσουν αυτές δεν πρόκειται να αλλάξουν. Για νοοτροπίες που αφορούν τις κυβερνητικές καρέκλες και μόνο αυτές. Πρώτα κρατικοποίησαν τις τράπεζες μέσω του ΤΧΣ, χρεώνοντας τον λαό, χωρίς να τον ρωτήσουν και στην συνέχεια τις ιδιωτικοποίησαν ξανά χωρίς να τους καίγεται καρφάκι αν οι θυσίες του λαού πήγαν χαμένες. Παραπάνω από το μισό χρέος της Ελλάδας έχει δημιουργηθεί από το επανειλημμένο σώσιμο τον τραπεζών. Αυτό και αν είναι νοοτροπία των πολιτικών μας ηγετών. Οι τράπεζες να είναι καλά και όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά, ακόμη και οι πολίτες αυτής της χώρας…