Το ζητούμενο βέβαια σε αυτήν την περίπτωση είναι να μπορέσεις να καταλάβεις ποιος είναι ο εχθρός σου. Να μπορέσεις να καταλάβεις την τακτική την οποία χρησιμοποιεί, να έχεις το καθαρό μυαλό να την αναλύσεις, έτσι ώστε να βρεις τα τρωτά σημεία για να μπορέσεις να τον αντικρούσεις. [gallery link="file" columns="1" size="large" ids="72225"] Αυτό είναι στην ουσία το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι το παγκόσμιο μοντέλο διακυβέρνησης, έχει μεταλλαχτεί σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες και οι αποφάσεις που παίρνονται, στηρίζονται πλέον μόνο σε οικονομικά μοντέλα και όχι σε πολιτικά, όπως συνέβαινε. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει γιγαντωθεί, έχει απλώσει τις ρίζες του στην καρδιά της πολιτικής ζωής του πλανήτη, μεταλλάσσοντας τις πολιτικές εξελίξεις κατά το δοκούν. Υπάρχουν πλέον ολόκληρες χώρες, στις οποίες οι θεσμικές διαδικασίες μέσω των οποίων σταθεροποιείται η τάξη, λαμβάνονται από διάφορα επενδυτικά funds, μέσω του ελέγχου των εγχώριων τραπεζικών ιδρυμάτων, τα οποία έχουν περάσει στην δικαιοδοσία τους, είτε με θεμιτούς είτε με αθέμιτους τρόπους. Και εδώ μπαίνει το μεγάλο ερώτημα, που αφορά, το κατά πόσο είναι σε θέση όλοι αυτοί που διαχειρίζονται, εξυπηρετούν, υποστηρίζουν και πληρώνονται αδρά για να πολλαπλασιάζουν τα χρήματα των πελατών τους, να μπορέσουν να πάρουν αποφάσεις που θα απευθύνονται στο κοινωνικό σύνολο και στις κοινωνικές δομές και όχι στα πελατειακά τους συμφέροντα; Η Ελλάδα έχει πέσει σε αυτήν ακριβώς την δίνη εξουσίας, η οποία παρασέρνει και καταστρέφει τις κοινωνικές τάξεις, ξεκινώντας ιεραρχικά από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, καταπίνοντας κάθε προσπάθεια κοινωνικής αντίδρασης, ακολουθώντας συνεχώς ανοδική τάση και φτάνοντας μέχρι και τα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία νομίζοντας ότι θα διατηρήσουν τις θέσεις τους, συνεργάζονται με τους ισχυρούς, έως ότου φτάσει και η δικιά τους σειρά να κατασπαραχθούν από τα εξωχώρια αρπαχτικά. Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη φορά σαν φάρσα. [gallery link="file" columns="1" size="large" ids="72229"] Οι «Έλληνες» πολιτικοί βέβαια ακολουθούν το ρητό, η επανάληψις είναι η μήτηρ πάσης μαθήσεως, καθώς όπως έχουμε δει τα τελευταία χρόνια με όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις οι οποίες έχουν περάσει από το τιμόνι της χώρας μας, καμία δεν κατάφερε να αντισταθεί στην δύναμη και στην εξουσία των ξένων  funds. Είτε δεν τα κατάφερε γιατί πίστευε ότι στο τέλος θα ευνοηθούν από την καλή τους συνεργασία και θα μείνουν στην εξουσία, όπως έγινε στις προηγούμενες 2 μνημονιακές κυβερνήσεις, είτε στην περίπτωση της τωρινής κυβέρνησης, η οποία θεώρησε ότι τα πρόσωπα τα οποία την αποτελούν, έχουν τόσο αυξημένο IQ, που είναι σε θέσει να κοντράρουν και να ανατρέψουν τα γεωπολιτικά και επεκτατικά σχέδια των μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών. Το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις ήταν το ίδιο. Πλήρη υποταγή και συμμόρφωση με τις ορέξεις των οικονομικών κατακτητών. Ολόκληρη η κοινωνική ιστορία, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η πάλη των τάξεων. Και όσο μεγαλώνει ένα συγκεκριμένο κομμάτι της κοινωνικής τάξης σε μια χώρα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η έκρηξη που θα ακολουθήσει. Οι επαναστάσεις είναι οι ατμομηχανές της ιστορίας. Για να φτάσει όμως σε ένα τέτοιο σημείο ένας λαός, πρέπει να περάσει από κάποια στάδια εξευτελισμού και υποτέλειας, να χάσει πράγματα και αξίες, τα οποία τα θεωρούσε δεδομένα και αυτονόητα μέχρι τότε. Μόνο τότε θα δει πραγματικά τι έχει συμβεί γύρω και μόνο τότε θα καταφέρει να εστιάσει την σκέψη του, στην πραγματική πορεία που θέλει να ακολουθήσει. Οι μεγάλοι πολιτικοί ακούν πριν τους άλλους το μακρινό χλιμίντρισμα των αλόγων της ιστορίας, σε αντίθεση με τους μικρούς πολιτικούς, τους οποίους τους ποδοπατούν τα άλογα. Η χώρα μας έχει ανάγκη από πατριώτες πολιτικούς. Βέβαια για να γίνει αυτό και οι κάτοικοι αυτής της χώρας πρέπει να ξαναγίνουν πατριώτες...   Υ.Γ :  Οι άνθρωποι όλων των εποχών μοιάζουν. Η ιστορία δεν είναι χρήσιμη μόνο επειδή διαβάζει το παρελθόν, αλλά επειδή διαβάζει το μέλλον…